Ο υπέρτατος ύμνος του φοιτητή..

Καλημέρα σας, είπα σήμερα να ξεκινήσω με τον ύμνο 
του φοιτητή.

Πιστεύω εις έναν φραπέ, αφρώδη, 

παγοκράτορα, ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής, 

εις στομάχους πάντων ερριμένον. 

Και εις ένα αφρόγαλα, λευκόν, πηχτόν, 

του καφέ συνοδό, 

και λιπογενές το δια τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο. 

Milk εκ βοδός,  αφρόν αληθινών, 

εκ μιξερός ηλεκτρικού χτυπηθέντα, 

ου γεννηθέντα 

ομοχρήσιμου του φραπέ

Δί ου το μάτι ορθ’άνοιξε

Πηγη: Ο τιτανοτεράστιος υπολογιστής του Άλεξ !!